تو که نیستی...

نور مدفون می شود

عطر شادی از فضای خانه بیرون می شود

پادشاه عشق افسون می شود

در رگ ثانیه ها دغدغه ها خون می شود

حال و احوال دل از غصه دگرگون می شود


با تو آری،

دست در دست خوشی می گردم

بی تو اما دردم


تو که نیستی...

قلب آرامش من را نگرانی می درد

خواب از چشم پر از اشک نگاهم می پرد

لحظه از ندیدنت جان می دهد

شعله دلتنگی ام را هیزم ثانیه بالا می برد

شب، تن تنهایی ام را ضرب شلاق می زند

حسرت ندیدن تو در کویر روح خشکم می خزد


با تو آری،

روبان به آسمان می پیچم

بی تو اما هیچم


تو که نیستی...

غم و دلتنگی و یادت با من اند

جای خالی سرت را هر نفس

قلبم آرام با بوسه نوازش می کند

پای سرسره اذهان من

یادت آغوش گسترده نشسته منتظر

من به هر چیزی که می اندیشم

باز هم نقش تو ظاهر می شود در منظر چشمان من


با تو آری،

من جان دو چندان دارم

بی تو اما مرده ای بیدارم


آذر 93