حسرت

...

نفس تنهایی ام تازه شده

در دلم افسوس بی مقدار و اندازه شده

تهی از هرچه به جز ما شدنم

پر از اشتیاق با تو بودنم

...

تقدیم

...

تقدیم به او ...

که میان گفتگوی خلوتم، پررنگ می دارد حضور

نشوم ار او دور

می دود آهوی او در جنگل اشعار من

در میان باغ او پر می زند پروانه ی افکار من

می کند پر شور او در من عطش را

می کنم احساس در بین لبانم جای خالی لبش را

می خورد آغوش من افسوس، شب نبود پیکرش را

...

غرق در خیالت 1

...

تا سرانجام:

هر دو گم گشتیم در آغوش هم

مست و بی خود شده و مدهوش هم

دست ها بر دوش هم

خواستم یک بوسه برچینم ولی

...