تو که نیستی

...

شعله دلتنگی ام را هیزم ثانیه بالا می برد

شب، تن تنهایی ام را ضرب شلاق می زند

حسرت ندیدن تو در کویر روح خشکم می خزد

با تو آری،

روبان به آسمان می پیچم

بی تو اما هیچم

...

همرنگ جماعت

...

خدایا...

غل و زنجیر سکوت بر دست و پای پیکر فریاد من است

در پس افکار خود محبوسم

و مرا به رنگ ننگین جماعت چهره پوشان نقابی ست

که ندانند من از خیل جماعت نیستم

...

در نخ تو

...

پک به سیگار می زنم یاد توام

این نخ سیگار دردی که دوا نمی کند

لعنتی بدجور معتاد توام

...