راز قلم

...

چشم ها در پیش گرفته انتظار واژه را

بسته دل را به امید حرکات گه گدار غلط انداز قلم

تا چه می سازد خیال واژه پرداز قلم

...

ای عشق

...

ای تصورهای لاامکان من                             ای خیالت هر زمان مهمان من

ای نوازش های دستت پوششم                   ای ز لبهای تو بوسه خواهشم

حسرتی دارم به دل تدبیر کن                      پیکرت را پیکرم تصویر کن

دست خود را دست دستم بسپار                 داستان را خواب شیرین پندار

...

تقدیم

...

تقدیم به او ...

که میان گفتگوی خلوتم، پررنگ می دارد حضور

نشوم ار او دور

می دود آهوی او در جنگل اشعار من

در میان باغ او پر می زند پروانه ی افکار من

می کند پر شور او در من عطش را

می کنم احساس در بین لبانم جای خالی لبش را

می خورد آغوش من افسوس، شب نبود پیکرش را

...